بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Thursday, May 16, 2019
 
فرمانده

به چشم‌های من نگاه کرد
دست‌ش را به شانه‌ام گذاشت
 و گفت
"آن‌ زمان که هر چه را دیدم
 دیدی"
من هنوز
 هیچ چیزی نپرسیده بودم

 

همیشه یک تکه سنگک گوشه‌ی سنگر هست یک تکه‌ی کوچکی از زندگی بین آن همه نبودن. تلاش برای زنده بودن در جایی‌که تلاش برای مردن یا کشتن کار مقدسی است. گوشه‌ی سنگر روی دیوار نزدیک سوراخی که مردم از آن تو و بیرون می‌رفتند یک آینه هم بود. آینه یاد آدم می‌آورد که چه شکلی است چه‌طور زنده است و در بدترین لحظات که آدم در حال مردن است مقدار کوچک زنده ماندن آدم را به رخ می‌کشد یعنی حسین الان تنهایی ریشویی خسته‌ای درد می‌کنی ولی هنوز هستی هنوز می‌شود بیرون که می‌روی مواظب باش آدم باش آدم زنده
فکر می‌کردم عباس مهدوی هم احتمالن همین‌ها را به خودش گفته اردشیر هم گفته رضا هم گفته سیامک هم فکر می‌کردم همین نگاه‌های تلخ باعث می‌شود آدم‌ها تا ابد یاد دنیا بمانند. گروهبان چاق آموزشی می‌گفت "مهم‌ترین قسمت جنگ زنده ماندن نیست زنده بودن است مرده‌ها را دنیا زود فراموش می‌کند"

Monday, May 13, 2019
 
هرگز پیر نمی‌شوند



داستان مهمل‌ترین جنگ‌های دنیا. از قول پیتر جکسون. مردهایی که آرایشگر بودند. مکانیک بودند. لوله‌کش بودند کارگر معدن و کشاورز. و در زیباترین طبیعت دنیا احتمالن جایی در غرب فرانسه هم را تکه تکه کردند و جهان‌شان از بویناک جنازه آکنده گردید

Sunday, May 12, 2019
 

توی بیشه یک مرد بود
بعد مردی دیگر آمد
دست در گردن جنگی
به جای زنی
آسمان بنفش بود
هر دو 
دُژ خوابیده بودند