بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Saturday, June 23, 2012
 
صدای گریه ی ممتد، صدای بوق 

 هیچ کس توی خانه نیست
 ماهواره می بینم 

و تمام مردهای مرده
 بچه های من اند 
دانه دانه ی سربازهای نرماندی
 تمام ردیف مردهای فاو
 سرپیکو بچه ی من بود
و همین چند روز پیش هم
حسین

هی اینها می میرند
 هی بچه های من می میرند
پشت خطهای طولانی
صداهای خش خش

"گریه نکن مامان
مطمئن باش بر می گردیم"

Friday, June 15, 2012
 
ما اگر
شکست بخوریم هم شکست نمی خوریم
استخوانهاش شکست و
فریاد زد


چیزهای کوچکی هست که
فتح نمی شوند
غصه ی فاتحان
پایان ندارد




Sunday, June 3, 2012
 
Eight-year-old Christian Golczynski accepts the flag for his father, Marine Staff Sgt. Marc Golczynski, during a memorial service. Marc Golczynski was shot on patrol during his second tour in Iraq (which he had volunteered for) just a few weeks before he was due to return home. (AP / Daily News Journal, Aaron Thompson, File) (+)