بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Monday, July 3, 2017
 
"وقت هست
گریه کنیم
سربازهای زیادی
تا آخر این جنگ لعنتی می‌میرند
دستهای زیادی قلم خواهد شد
شعرهای بسیاری نانوشته خواهد ماند
بچه ها همه خواب اند
تو ولی بنویس
نوشتن
ارواح مرده ها را آرام می کند"

شلمچه
باز امشب شیدا بود
مرده ها
لنگان
لا‌به‌لای بوته ها
راه می رفتند
و برای سربازهای مرده
و آنها که بعدن می‌میرند
برای تک تک نامه‌های ننوشته
چکه چکه
گریه می‌کردند