بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Tuesday, August 30, 2011
 

 تمام تابستان را

تمام اردوگاه را

تمام فحش های سرجوخه عدنان را

تمام برف سال بعد را

سیگار به سیگار

دنبال تکه ای کاغذ بودم

که برایت بنویسم

به پسرعمویت نگویی بله

من زنده ام 

لااقل این طور گمان می کنم  هنوز