بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Saturday, July 3, 2010
 
یک تکه چوب پیدا کردم
و یک مجسمه ساختم
شبیه یک آدم بود
که با چادرش
می گذشت از کوچه
یاد کوچه افتادم
و دستم از تراشیدن خسته شد
نه اینکه اصلن
یاد چیزی افتاده باشم
نه اصلن
یاد هیچ چیز نیفتادم
تمام فکرهام
تا غروب
جنگهای تحمیلی است