بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Sunday, May 16, 2010
 

 یادم رفته بود لهجه ات را در هیاهوی توپ هایی که به فاو می آمد

یادم رفته بود سپیدار همسایه را از وقتی نوشتی برایم سپیده شوهر کرد

یادم رفته بود بوی پیراهنت را وقتی از خانه ی مردم برمی گشتی

با خودم گفتم دیگر به خانه نمی آمدم

آوردند مرا

لای پرچم وطن پیچیده

به سپیده بگو دوستش داشتم مادر