بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Sunday, November 25, 2007
 

 

گام اول این جنگ کودکی بود که شکلک در می آورد
بادبادکی در حیاط خانه افتاد و بوم
سنگ روی سنگ
بند اول این شعر قیچی شد
شاعر روی پشت بام خانه ای در خرمشهر
عاشق شده بود که با گلوله ی اول ... بوم