بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Saturday, September 1, 2007
 
سنگ ها
کلوخها
آدم اول به جنگ آدم دوم رفت
تیرها
تفنگها
مادرها
گریه می کردند
نزدیکهای غروب
از توی دشت
جنازه آوردند
سال بعد
استخوان قلابی
توی قوطی سیگار
و ستاره های جدید
برای دستهای روی ماشه نرفته