بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Monday, June 25, 2007
 
تفنگها را نگاه کرد و به جنازه های روی زمین افتاده گفت "اکثر سربازها وقتی می میرند هنوز یک گلوله هم نزده اند مگر برای تیرباران سربازهای فراری" و گفت "این همه وقت است که مرده ام هنوز شبها دلم برای زنم تنگ می شود" تمام این دشت لعنتی پر از روح مرده هاست...