بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Tuesday, April 3, 2007
 
آدم که غرق می شود
پلاکش را ماهیها
آدم که توی صحرا
پلاکش را پرنده
خبرش را
برای مینا
آدم که روی مین برود
نصفه اش را به خانه
بابا می آید
دست می دهد با آدم
مادر آدم
گریه می کند
مینا
می دود میان اتاق
"خوش آمدی به خانه مرد"
کدام مرد؟
کدام نصفه ام را می گویی؟