بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Monday, March 19, 2007
 
مثل
گلنگدن کشیده
ته سنگر
خف باشد
مگر می شود آدم
گلنگدن
فولاد است
سارا ندارد
دست بند روسری ندارد
یاد شبهای مرخصی نمی افتد
کله را می برد بالا
گلوله در می رود
موشک می آید
و دست سالم آدم
بی هوا
پی روسری
که آن سوتر افتاده می گردد