بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Sunday, February 4, 2007
 
به ما توصیه می کردند
موقع برق آمدن صلوات بفرستید
برق می رفت
جنگ می آمد
آدمها می مردند
بعد هر چه صدا زدم "صلوات"
از توی تاریکی
صدای خنده می آمد

"از یادداشتهای یک شهید در لحظه های اول بمباران"