بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Sunday, February 11, 2007
 
سی و سه سال
چه کم
و چه زود
وقتی بابا رفت چهارساله بوده ام
چهار ساله
چه زیاد و چه بزرگ
چه دیر شد
همیشه شستشوی سنگ قبر تو با باران بود
امروز با من است
که هنوز از بوی خیار کردستان سرفه می کنم
دیشب عمو را دار کشیده اند
مادر خواب پروانه می دید
یکی گفت زنده باد مقتدی صدر
مقتدی برای من بابا نمی شود