بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Thursday, November 16, 2006
 

 کسی هرگز نپرسید از کجای تقویم آمده بود؟

چند ساله بود وقتی تانک از اردی بهشت خانه شان گذشت؟
و رد ِ مسلسل تا کجای قالی شان ...؟
این همه سئوال برای یک بازی
پستانک نعیم خاکی ست
باد هم از هیچ سو نمی وزد
سکوت قبل از لالایی بزرگ در راه است
سال یکهزار و سیصد و پنجاه و نه کهفی است