بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Sunday, October 1, 2006
 

 رابعه پشت دیوار

من پشت نیمکت
باد
باد
باد
می وزم روی ویرانی های رابعه
روی استخوان ها
زخم ها
دردهای بی درمان
کاش خمپاره پاره ات نمی کردند
کاش از خرمشهر بوی لاله نمی آمد
کاش خور جای شنا بود
کاش بابا هنوز دست داشت
کاش
رابعه
رابعه
رابعه
بگذار باد بوی مرا بیاورد از جزیره ی مجنون