بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Monday, September 25, 2006
 

 برگ از درخت افتاد

باد روی یک پاشنه می چرخید
1365
1366
1367
هشت سال نوری

مترسکی شده ام پشت خاکریز

در سنگر
تمام عکس ها را سنگسار کرده ام 

بوی لنج و خور می آید
کوسه ها گوشت جنگزده ها را نمی خورند

و تو بی هوا رویاهایم را