بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Wednesday, August 2, 2006
 
هر دو تای پای من را بریدند
خوشحالی؟
دیگر کلاغ پر نمی شود
دیگر پا مرغی نمی شود
دیگر نه هست نبودن در
سر پست
و دیگر دویدن بی اختیار از دست تیر نمی شود
دیگر همه مینهای دنیا هم
برای من خطرناک نیست
دیگر فوتبال یواشکی بین سیم خاردار نداریم
دیگر
لقط زدن به کمپوت سنگر همسایه
نیست
دیگر هر خمپاره ای هم که بیاید
فرار نخواهم کرد
من شجاعم
هر دو پای مرا قطع کرده اند
دیگر دلیلی برای فرار من نیست