بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Sunday, August 13, 2006
 
به پشت گردن
سرباز دیگر فکر کن
و
وقتی که فریاد زدم
از تپه بالا برو
و وقتی که گفتم آتش
آتش کن
- آقا آتش مرا یاد داغی صبح سینه های مهری می اندازد
دستم به تیر نمی رود آقا
دستم به تیر نمیرود آقا