بی پلاکی های جنگی که نیامده

توی جبهه ها همه جبهه ها یک قبری هست که شاعر لاغری توی آن خوابیده این برای هیچ کس مهم نیست یکسری آدمند که توی بیابان می افتند و هیچ کس سراغشان را نمیگیرد آدمهای بی عرضه ای که قبل از آنکه بتوانند فرار کنند گلوله خورده اند. این هیچ خوب نیست این اصلا عادلانه نیست. آدمها بالفرض هم که بمیرند نباید توی بیابان بی پلاک بمانند. پلاک خیلی مهم است پلاک سرباز از تفنگش خیلی بیشتر ارزش دارد. یک کسی باید یادش باشد. یک کسی باید یادش بیاید...

 

 
   


Friday, August 11, 2006
 
جایی از جبهه بهتر برای رفتن نیود؟

راستش خانوم
ما حواسمان نبود
بدون اینکه بخواهیم قهرمان شدیم
گفتند
گفتیم
و تانکها کوجک شد
و سنگهای بچه ها بزرگ
زندگی کوچک شد
حتی اینکه
راضیه چه رنگی پوشیده
یا مهدیه
رفته خانه شوهر یا نه
همه چیز زندگی کوچک شد
و ما بزرگ شدیم
آنقدر بزرگ
که هیکلمان که روی مین رفت
وقتی ترکیدیم
تکه های تنمان هنوز
توی دیگ آبگوشت این و آن است